Dochter Denise kijkt me van een liefdevolle ogen aan, komt vervolgens een stapje dichter bij je staan, bijna haar hoofd op mijn schouder…….en dan voel ik de bui al hangen. “Liefste pappie van de wereld, zou jij aanstaande zaterdag met je lieve kleindochter Renske naar de zwemles willen gaan?”. “Ok”, reageer ik, “hoe laat?”.
In mijn achterhoofd heb ik al vooruitgedacht, want deze vraag zal zeker niet op zich zelf staan, mijn dochter kennende. Denise moet blijkbaar werken die zaterdag, dat zal zeker in gaan houden dat ik Renske de hele dag zal moeten gaan bezig houden. Op zich zeker niets mis mee, het is inderdaad een lief kind. Met onvoorstelbaar veel vragen die ze nog onbeantwoord heeft in haar korte leventje, zoals waarom een koe 4 poten heeft, niet rechtop loopt en dus op haar handen loopt, waarom Sinterklaas deze keer lichtblauwe ogen heeft….., waarom de Verleiding de Verleiding heet, en waarom Josje uit Herten niet kan zingen…..
De vervolgvraag van Denise werd als volgt neergezet: “Om 10.00 uur! Zeg pappie, het zou zomaar kunnen zijn dat ik niet op tijd terug ben om Renske van de zwemles te kunnen gaan ophalen, sterker nog, mijn werkgever kan me eigenlijk de hele zaterdag niet missen. Zou jij……”. Over voorgevoel gsproken……
Goed de zaterdag is dus als volgt ingevuld:
Om 10.00 naar Il Fiore, Renske in haar badpakje gehesen en overhandigd aan de zwemleraar, vervolgens met een rotgang naar Maasbracht-Beek gereden om mijn medeleven te betuigen aan mijn collega Vivian die haar moeder ging begraven, die wel erg plotseling kwam te overlijden, dus handtekening gezet en terug naar Il Fiore. Nu een cruciaal moment: Renske afdrogen en aankleden, maar in welke kleedruimte, Heren of Dames. Renske wil naar de Dames, ik eigenlijk ook, maar mijn verstand zegt me Heren, en na een discussie en diverse “waarom’s te hebben beantwoord”, naar de Heren.
“Opa, eerst de sokken en daarna de schoenen, doet mammie ook altijd…!”, en dan heb ik het nog niet gehad over een wit shirtje, die ik als alleereerste aan had moeten doen, en dan pas de trui…….
Uiteindelijk de auto in en een voorstel ingediend om naar Weert te rijden, naar het Sinterklaashuis. Akkoord, goed idee! 
In Weert aangekomen vindt Renske het prettiger om eerst ergens wat te gaan drinken en daarna naar het Sinterklaashuis, en zo geschiedde. Ze wilde zich blijkbaar mentaal voorbereiden. En nu komt het: we lopen naar het Sinterklaashuis, onlangs schitterend in de verf gezet door een Roermondse ondernemer, en staan voor een gesloten deur!! Niet te geloven toch?! Op zaterdagmiddag, dé dag voor de verjaardag van Sinterklaas, op de markt van Weert, 4 december 2010, het Sinterklaashuis dicht en blijft ook dicht!! En op de website staat toch duidelijk dat het huis vandaag geopend is van 12.00 tot 16.30 uur….. Blijkt maar weer eens dat de Weertenaren er niets van snappen!
Renske uitgelegd dat de Sint het hartstikke druk heeft met inpakken, dus dat daar geen pottenkijkers mochten komen kijken, want dan weten ze wat er allemaal in de pakjes zit.. Op weg naar de auto kwamen we nog enkele muziekpieten tegen:
Zwarte Pieten met Renske in Weert 4.12.2010
Terug naar het beloofde land, Roermond, naar huis want ik heb thuis nog een afspraak met Marc, een bestuurslid van Omroep Vox. En Renske is voorbeeldig, ze brengt koffie, ze tekent, ze speelt met de blokken en ze doet spelletjes op de iPad, en toen Marc vertrok kon ik alleen maar tegen Renske zeggen: “Het was een hele fijne dag en ik ben trots op je!”
Speak Your Mind