De benoeming van Bovens tot CdK….

Column Haykirdo

Theo Bovens doet in De Limburger uit de doeken hoe politieke benoemingen tot stand komen geïnterviewd door Bjorn Oostra, waar kennen we die naam nou toch van…..

“Je wordt gebeld, je wordt gevraagd om te solliciteren en je hoort wel of je kansrijk bent en of je je tijdig ten behoeve van een groter belang terug moet trekken.”

Bovens beschrijft feilloos hoe het werkt, de partijman in de vertrouwenscommissie informeert en rapporteert. Wie heeft de steun en wie niet, het politbureau stuurt. ‘De mens Bovens wikt maar God het CDA beschikt’.

Het zijn vooral de zorgvuldig gekozen woorden ‘ik hoor wel wanneer ik mij terug moet trekken’ die verraden hoe het politieke spel wordt gespeeld.

‘Ik hoor wel?’……

• Is dat niet een signaal aan de CDA partijbonzen om hem nadrukkelijk aan te geven of hij kansrijk is ten opzichte van concurrent Timmermans?
• Is dat niet een vorm van uitlokking om de CDA-man in de vertrouwenscommissie direct dan wel indirect te laten rapporteren hoe zijn (Bovens) kaarten zijn geschud?
• Is dat niet, wanneer hij hoort dat hij zich niet terug moet trekken of zelfs niets hoort, een strafbaar feit?
  Hij informeert namelijk actief, ‘wat moet ik op enig moment doen?’. Moet ik de procedure doorzetten of stoppen

Maakt Bovens met die vraag zich schuldig aan uitlokking of minstens medeplichtigheid aan de schending van het voor leden van de vertrouwenscommissie geldende ambtsgeheim?

De vraag stellen is hem beantwoorden. Bovens stelde de vraag ‘ik hoor wel of ik mij moet terugtrekken’, die vraag stellen maakt zijn handelen op z’n minst verdacht.

Er zijn politici in dit land voor minder voor het hekje gebracht. Ik herinner aan de casus Roermond en Stichtse Vecht.
Bovens gebruikt zijn informatie om als twijfelende held te worden herbenoemd maar de goede lezer weet hoe hij aan zijn benoeming kwam, geheel volgens de geldende politieke mores.

Overigens heb ik Bovens “mit ziene knievel” ook leren kennen als een meester van de kwinkslag en verbind de uitspraak dat een grap alleen leuk is als de toon en de timing goed is, als je jezelf en het leven ermee kunt relativeren, niet met de inleiding. Want daar maak je geen grappen over, toch?