Vandaag las ik in De Limburger een artikel over twee Amsterdamse Limburgers die het initiatief hadden genomen om voor andere Limburgers in de hoofdstad een “hierezitting” te organiseren.
Het feest trok een volle zaal en werd als uiterst geslaagd becommentarieerd. Kosten per persoon €25,-, uiteraard geheel voor eigen rekening van de bezoeker. Een event dat Limburg dankzij creatieve ondernemersgeest buiten Limburg met haar eigen identiteit en cultuur op de kaart zette. Er kwam geen stuiver overheidsgeld aan te pas.
Geheel anders was dat een paar dagen eerder in diezelfde hoofdstad. Een paar zelfbenoemde cultuurdragers promootten Het geluk van Limburg met een dikke provinciale subsidie van €35k. Eveneens een avond voor Limburgers maar dan wel betaald door alle Limburgers, ook door de Limburgers die niet tot de uitverkoren elite behoren en die niet genodigd waren voor dit ‘gratis’ feest.
Twee feeskes met een groot verschil, het eerste is geheel voor risico en rekening van de organisatoren en het tweede daar draait de gemeenschap voor op.
Dat laatste steekt, immers waarom feteert de elite zichzelf op kosten van ons allemaal? Dat kan er bij mij niet in. Wanneer je buiten de provincie zo nodig wilt feesten zou je ook zelf de rekening moeten betalen.
Het Hierezitting-initiatief verdient een grand chapeau, het event Het geluk van Limburg roept verontwaardiging op en bevestigt maar weer eens van andermans leer is het goed riemen snijden.
Speak Your Mind